Ga er maar aan staan: in een grote instelling als het Catharinaziekenhuis zorgen dat patiënten terug naar huis kunnen, met thuiszorg natuurlijk. Het was altijd al een uitdagende baan, maar door personeelstekorten in de zorg wordt het steeds moeilijker vertelt Ellen Mooren, transferverpleegkundige. ‘We zochten naar een andere, efficiëntere manier’.
‘Niet alle patiënten kunnen zelfstandig terug naar huis. Vooral voor ouderen kan het lastig zijn om in de persoonlijke kring hulp te vinden. Kinderen zijn druk, ze hebben vaak zelf kinderen en overvolle agenda’s, en voor veel nazorg is ook professionele kennis nodig. Het is een probleem. Als we geen thuiszorg kunnen regelen ligt een patiënt onnodig in een schaars ziekenhuisbed. Aan de andere kant van die realiteit zit de thuiszorg, en die kampt met dezelfde tekorten’.
Rozanne Kuipers is wijkverpleegkundige bij Zuidzorg (Zuidoost Brabant). ‘Ik werd tijdens cliëntbezoeken voortdurend telefonisch gestoord met nieuwe zorgvragen,’ zegt ze. ‘En dat is niet prettig. Ik wil mijn aandacht aan de mensen geven en nee, je kunt je mobieltje ook niet opnemen als je iemand helpt bij het douchen.’
Grote druk, patiënten die terug naar huis mogen en een thuiszorg met de handen vol.
‘We hebben Siilo geïntroduceerd om vraag en aanbod beter op elkaar af te stemmen,’ zegt Ellen Mooren. ‘Dit hebben we vanuit Project Precies (Zuidoost Brabant) gedaan, waar meerdere organisaties in samenwerken. Zorgvragen die we voorheen telefonisch aanboden gaan nu uit via de app. Voor 12.00 uur zetten wij vanuit het Catharinaziekenhuis alle zorgaanvragen per wijk online. Thuiszorgorganisaties hebben tot 14.00 uur de tijd om te reageren. Daarna geven wij door naar welke thuiszorgorganisatie de zorgvraag gaat.’
‘Als wij een cliënt al kennen is het eenvoudiger om de zorg op te pakken. Je hebt al een verstandhouding en dat helpt,’ aldus Rozanne Kuipers.
‘Voor mij is dat ideaal,’ vindt Rozanne. ‘Ik kijk als het mij uitkomt in mijn specifieke wijkgroep of ik aanvragen heb en of ik een patiënt kan inpassen. Lukt het niet, dan gaat de zorgvraag naar een andere instantie. Nee, we concurreren niet. We zitten met meerdere zorginstellingen in Siilo en we hebben allemaal hetzelfde doel: dat de patiënt met de juiste zorg naar huis kan.’
De patiënt kiest
Maar wat áls er meerdere aanbieders zijn? ‘Dan mag de patiënt zelf kiezen,’ zegt Ellen. ‘Als meerdere thuiszorgorganisaties reageren dan stemmen wij dat met de patiënt af. Meestal maakt het ze niet zoveel uit. Maar als er een instantie is die ze kennen, of die eerder voor een partner of familielid heeft gezorgd, gaat de voorkeur vaak daar naar uit.’
‘Dat werkt bij de thuiszorg eigenlijk ook zo,’ vult Rozanne aan. ‘Als wij een cliënt al kennen is het eenvoudiger om de zorg op te pakken. Je hebt al een verstandhouding en dat helpt.’
‘De grootste winst van Siilo zit vooral in de tijd,’ legt Ellen uit. ‘Meer dan de helft van de aanvragen wordt dezelfde dag nog ingevuld met 1 keer delen, terwijl er voorheen soms wel naar 15 organisaties moest worden gebeld. Daarnaast biedt het transparantie. Je hebt alle aanvragen in één overzicht, per wijk. Door snelle de communicatie met wijkverpleegkundigen hebben we ook beter inzicht in specifieke tekorten in bepaalde wijken. Of als blijkt dat er geen reactie komt van de thuiszorg kun je daar actie op ondernemen. Bijvoorbeeld door contact op te nemen met de zorgverzekering van die patiënt.’